Muzyka konceptualna / koncert Blackout#27 18.11

Koncert Blackout#27 jest kolejnym działaniem badającym koncepcje i proces wyciszania. Osiągnięcie ciszy wydaje się wyzwaniem nie tylko koncepcyjnym, ale również somatycznym. John Cage próbując ją odnaleźć, udał się do komory bezodbiciowej, gdzie niepożądany szmer układu krwionośnego przypomniał mu o pożądanym stanie bycia żywym. Wyobrażenia jakie uruchomiła zapowiedź koncertu wydały się wyzwaniem podobnej rangi. Przed wejściem słuchacze zostali ostrzeżeni, że osoby z zaburzeniami błędnika, wszelkimi chorobami powinny powstrzymać się od poszukiwania ciszy. To wprowadzenie było zabezpieczeniem, wprowadzającym element niepewności wobec tego, co stanie się podczas koncertu.

Przestrzenią działania Tresa były Podziemia Rynku Głównego. Muzeum znajdujące się w podziemiach korzysta z wszystkich dobrodziejstw mediatyzacji, aby przekazać historię Krakowa. Wchodząc do pomieszczeń odbiorca zostaje osaczony wizualizacjami życia miasta w średniowieczu, dźwiękami kowadła, publicznych egzekucji oraz targu. Błyszczący i śliski sufit odbija obrazy ognia kowadła, a poprzez instalacje domów ze słomy i gliny z monitorami pozwala na interakcję z prawdą historyczną. Na ustawionych w tej przestrzeni krzesłach usiedli słuchacze. Tres przedstawił założenie koncertu – powoli zostaną wyłączone wszystkie urządzenia w całym budynku. Wyciemnienie następowało powoli. Najpierw zgasło światło, potem instalacje, dźwięki nagrań, wentylatory. Z daleka dochodziła poświata oświetlonej klatki schodowej, prześwitujących znaków ewakuacyjnych.

Jednak proces powolnego wyłączania przestrzeni przypominał kontrolowany proces medytacji. Tres przez krótkofalówkę prosił o zgaszenie kolejnych elementów. Słuchacze przede wszystkim słyszeli jego głos i odpowiedź techników, którzy oznajmiali wyłączanie światła, wentylacji. Percepcja powoli przyzwyczajała się do nowej sytuacji a ukierunkowanie i opis działań sprawiał, że brak danego dźwięku był niezwykle wyraźny. W momencie wyłączenia wszystkich elementów słychać było drobne ruchy ciała innych słuchaczy, kaszel, własne ciało. Tres kontrolował uwagę odbiorcy, wprowadzając niemal w medytacyjny stan wyciszenia, choć w stworzonej przez siebie ciszy trzymał odbiorców jedynie chwilę. Blackout#27 bazuje w głównej mierze na procesie wizualizacji odbiorcy i konstrukcji określonej ramy wydarzenia, gdzie realizuje się pewien świadomy proces myślowy prowadzący do wewnętrznego wyciszenia z równoczesnym nagłośnieniem własnej obecności.